آزمایش EMG و NCS چیست؟

آزمایش EMG و NCS چیست؟ این یک تست الکتریکی تخصصی از عضلات و اعصاب شماست. از دو بخش تشکیل شده است. اولین NCV (مطالعه کوپنداکشن عصبی) توسط یک تکنسین با استفاده از یک تکانه الکتریکی کوچک برای تحریک عصب و ثبت پاسخ از عصب/عضله انجام می شود.

سپس قسمت دوم EMG یا اکترومیوگرافی نامیده می شود که شامل یک معاینه سوزنی (سوزن بسیار کوچک و نازکی که برای ثبت فعالیت الکتریکی وارد عضلات شما می شود) توسط پزشک انجام می شود. قسمت EMG همراه با NCV انجام می شود و همیشه مورد نیاز نیست. درخواست پزشک شما برای نوع آزمایش و معاینه شما، نیاز و میزان آزمایش را تعیین می کند.

EMG و مطالعه هدایت عصبی چیست؟

اگر عضلات شما درد می‌کنند یا احساس ضعف می‌کنید و دلیل آن را نمی‌دانید، برخی از آزمایش‌ها می‌توانند به شما در پیدا کردن دلیل آن کمک کنند.

الکترومیوگرافی (EMG) یک آزمایش پزشکی است. آزمایش دیگری مطالعه هدایت عصبی (NCS) نام دارد. آنها معمولا با هم اتفاق می افتند.

پزشک متخصص توانبخشی می‌تواند از نتایج این آزمایش‌ها برای تشخیص اینکه آیا مشکل عضلانی یا عصبی دارید، استفاده کند.

EMG چیست؟

ماهیچه‌های شما زمانی حرکت می‌کنند که سیگنال‌های عصبی از مغز به آن‌ها می‌گویند که دست به کار شوند. الکترومیوگرافی میزان واکنش عضلات شما به این سیگنال ها را اندازه گیری می کند.

اگر آزمایش مشکلی را نشان دهد، ممکن است به چیزی که به آن اختلال عصبی عضلانی گفته می شود، تشخیص داده شود.

NCS چیست؟

سیگنال های عصبی الکتریسیته ای هستند که به سرعت حرکت می کنند و در سراسر سیستم عصبی بدن شما حرکت می کنند. گاهی اوقات، مشکلات مربوط به نحوه ارسال سیگنال توسط اعصاب می تواند منجر به احساس درد، سوزن سوزن شدن یا ضعف عضلات شما شود.

NCS سرعت و شدت فعالیت الکتریکی یک عصب را اندازه گیری می کند. این آزمایش می تواند تشخیص دهد که آیا عصب آسیب دیده است یا خیر.

آیا به EMG یا NCS نیاز دارم؟

طبیعی است که هر چند وقت یکبار درد یا بی حسی در عضله داشته باشید. برای مثال، ممکن است هنگام بلند کردن چیزی سنگین، عضله مچ دست را تحت فشار قرار دهید.

برای بسیاری از افراد، درد مچ دست ناشی از عصب آسیب دیده است، نه عضله آسیب دیده. وقتی مشخص نیست که چرا با مچ دست، پشت، پاها یا سایر اعضای بدن خود مشکل دارید، یک یا هر دوی این تست ها ممکن است مفید باشد.

این آزمایش ها ممکن است برای افرادی انجام شود که علائم زیر را دارند که از بین نمی روند:

• درد یا گرفتگی
• سوزن سوزن شدن یا بی حسی
• ضعف عضلانی

آزمایشات EMG و NCS چه چیزی را نشان می دهد.

پزشکان از دو آزمایش استفاده می کنند تا بفهمند مشکل شما چیست. آنها همچنین می توانند به بررسی اینکه آیا شما بیماری خاصی ندارید کمک کنند. EMG و NCS می توانند به پزشکان کلینیک نوار عصب و عضله ویستان در تشخیص شرایط پزشکی کمک کنند.

بیماری های عصبی عضلانی بر عضلات و اعصاب بدن تأثیر می گذارد. یکی از نمونه های بیماری عصبی عضلانی دیستروفی عضلانی نامیده می شود.
ستون فقرات ممکن است مشکلاتی با اعصاب داشته باشد که یکی از آنها فتق دیسک نامیده می شود.

مشکلات عصبی در سایر قسمت‌های بدن، مانند درد، بی‌حسی یا گزگز در دست و انگشتان (سندرم تونل کارپال).
مشکلات مربوط به اعصاب در بازوها یا پاهای شما که در لبه های بیرونی بدن شما قرار دارند.

وقتی یک عصب فشرده می شود، به این معنی است که چیزی روی آن فشار می آورد و باعث درد یا ناراحتی می شود.
سندرم گیلن باره وضعیتی است که در آن سیستم دفاعی بدن به اعصاب بازوها و پاهای شما آسیب می رساند.
NCS می تواند به پزشک شما کمک کند تا بررسی کند که آیا پس از آسیب عصبی بهبود یافته اید یا خیر.

چگونه برای آزمون ها EMG و VCS آماده شوم؟

قبل از هر دو آزمون نیازی به انجام کار خاصی ندارید. پزشکان توصیه می کنند که صبح روز آزمایش، شما:

• حمام یا دوش بگیرید، اما هیچ لوسیون یا مرطوب کننده ای نزنید

  حداقل 2 یا 3 ساعت قبل از انجام آزمایش از نوشیدنی هایی که قند یا کافئین زیادی دارند، ننوشید.

  قبل از آزمایش سیگار نکشید
  همچنین باید قبل از انجام آزمایش در مورد مصرف داروها با پزشک متخصص مغز و اعصاب خود صحبت کنید. ممکن است داروهای خاصی وجود داشته باشد که باید تا بعد از آزمایش از مصرف آنها خودداری کنید.

  اگر ضربان ساز دارید، باید قبل از برنامه NCS یا EMG به پزشک خود اطلاع دهید.

آنچه در طول ارزیابی ها رخ می دهد.

EMG و NCS در بیمارستان یا محیط مطب انجام می شود. آن‌ها می‌توانند «روش‌های سرپایی» باشند، به این معنی که شما یک شب نمی‌مانید و انتظار دارید همان روز به خانه بروید، یا می‌توانید در طول اقامت در بیمارستان انجام دهید.

چندین نوع از پزشکان ممکن است بر این روش ها نظارت کنند. این شامل متخصصان مغز و اعصاب است که پزشکانی هستند که در مغز و سیستم عصبی تخصص دارند. تکنسین بیمارستان ممکن است شخصی باشد که NCS یا EMG را انجام می دهد.

مطالعه هدایت عصبی: تکنسین تکه های الکترودی را روی پوست شما روی عصب قرار می دهد که ممکن است باعث علائم شما شود. یک الکترود تحریک کننده یک تکانه الکتریکی خفیف به عصب می فرستد.

اگر سیگنال آهسته تر از آنچه در یک عصب سالم حرکت می کند، عصب ممکن است آسیب ببیند. برای تعیین اینکه آیا عصب ممکن است سلامت خود را بازیابی کند، آزمایشات دیگری ممکن است مورد نیاز باشد.

گاهی اوقات، اعصاب آسیب دیده در یک تصادف یا جراحی فقط به زمان نیاز دارند تا بهبود یابند. در موارد دیگر، جراحی ممکن است بتواند عصب آسیب دیده را ترمیم کند.

NCS معمولاً قبل از EMG انجام می شود اگر هر دو روش در یک جلسه انجام شوند.

الکترومیوگرافی: این کار بیشتر از NCS درگیر است. همچنین ممکن است کمی ناراحت کننده تر باشد.

یک الکترود پوستی نیز برای EMG استفاده می شود. با این حال، این آزمایش شامل وارد کردن یک سوزن بسیار ظریف از طریق پوست به عضلات است.

به شما آموزش داده می شود که عضلات خود را شل کنید و خم کنید (یا منقبض کنید). در مورد چگونگی و زمان انقباض عضله مورد بررسی، دستورالعمل هایی دریافت خواهید کرد.

اگر EMG نشان دهد که عضلات شما به طور موثر به تکانه های عصبی پاسخ می دهند، پزشک شما می تواند علل بیشتر ناراحتی یا ضعف عضلانی شما را بررسی کند.

برخی از علل رایج عبارتند از:

• عدم تناسب عضلات
• عفونت (مانند آنفولانزا)
• مشکلات گردش خون
• بیماری مانند دیابت یا کم خونی

بعد از مطالعات در مورد آزمایش EMG و NCS

نه NCS و نه EMG نباید سبب بروز عارضه ای شوند. ممکن است برای یک یا دو روز در جایی که سوزن ها در طول EMG وارد شده اند کمی درد داشته باشید. در صورت مشاهده هرگونه تورم یا علائم عفونت در اطراف جای جای سوزن، به پزشک خود اطلاع دهید.

متخصص مغز و اعصاب که یکی یا هر دو روش را نظارت می کند، نتایج را بررسی می کند و خلاصه ای را برای پزشک متخصص مغز و اعصاب شما می نویسد.

اگر مطالعات نشان می دهد که شما یک اختلال عصبی عضلانی یا یک عصب آسیب دیده دارید، احتمالاً به متخصص ارجاع خواهید شد.

آنها ممکن است آزمایش های بیشتری را برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت شما درخواست کنند. سپس یک برنامه درمانی تهیه می شود. ممکن است شامل داروها، روش های جراحی یا تغییر سبک زندگی باشد.

نه NCS و نه EMG مشکلات عضلانی یا عصبی شما را حل نمی کنند، اما اطلاعات کلیدی در مورد چگونگی کمک به شما برای شروع به زودی بهبودی در اختیار پزشکان قرار می دهند.