تشخیص و درمان بیماری‌ مغز و اعصاب نورولوژی با متخصص مغز و اعصاب

بیماری‌ مغز و اعصاب نورولوژی، دسته‌ای از اختلالات و بیماری‌هایی هستند که سیستم عصبی انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این بیماری‌ها می‌توانند از عوامل مختلف ناشی شوند از جمله عوامل ژنتیکی، عفونی، التهابی، عوامل محیطی، آسیب‌های فیزیکی و غیره. این بیماری‌ها می‌توانند از ناحیه‌های مختلف مغز و نخاعی ناشی شوند و تأثیرات مختلفی بر روی عملکرد بدن و ذهن دارند.

بیماری‌ مغز و اعصاب نورولوژی

برخی از مهم‌ترین بیماری‌های مغز و اعصاب عبارت‌اند از:

صرع

 اختلالی که با تکرار ناگهانی و ناخواسته‌ی تشنج‌ها مشخص می‌شود.

پارکینسون

بیماری عصبی مزمن که با لرزش، استفراغ، رکود حرکتی و عدم تعادل مشخص می‌شود.

صعودی عضلانی آمیوتروفیک (ALS)

 بیماری عصبی پیشرونده‌ای است که با تضعیف عضلات و اختلال در کنترل حرکات داوطلبانه و ناخودآگاه مشخص می‌شود.

ام‌اس (اسکلروز چندگانه)

 بیماری التهابی اتوایمیون که با خسارت به میلین (لايه‌ی سفيدی که اطراف نورون‌ها و نخاعی‌ها وجود دارد) در سیستم عصبی مرکزی مشخص می‌شود.

سکته مغزی

 خسارت به مغز ناشی از خون‌رسانی ناکافی به یک ناحیه‌ی مغز.

میگرن

 نوعی سردرد شدید و مزمن که با علائم دیگر همراه است.

اختلال اضطراب و افسردگی

 ممکن است علائم فیزیکی و روحی را در افراد نمایش دهد و بر عملکرد روزمره آن‌ها تأثیر بگذارد.

این فهرست تنها چند نمونه از بیماری‌های مغز و اعصاب است و هنوز بسیاری دیگر وجود دارند که هرکدام تأثیرات و نشانه‌های خاص خود را دارند. برای تشخیص و درمان این بیماری‌ها بهتر است به متخصصین مغز و اعصاب مراجعه کنید.

علل بیماری های نورولوژیک چیست؟ بیماری‌ مغز و اعصاب نورولوژی

بیماری‌های نورولوژیک (مغز و اعصاب) می‌توانند از انواع مختلف علل ناشی شوند. این علل ممکن است از جنبه‌های ژنتیکی، عفونی، التهابی، محیطی، عادات زندگی، عوارض دارویی، آسیب‌های فیزیکی، و بسیاری دیگر باشند. در ادامه، به برخی از علل شایع بیماری‌های نورولوژیک اشاره می‌شود:

عوامل ژنتیکی

 برخی بیماری‌های نورولوژیک به علت وراثت از نسل به نسل منتقل می‌شوند. ژنتیک می‌تواند نقش مهمی در ایجاد اختلالات مانند بیماری های مورژان، بیماری هانتینگتون، دیستروفی عضلانی و غیره داشته باشد.

عفونت‌ها

 بعضی از عفونت‌ها می‌توانند به علت اثر مستقیم بر روی سیستم عصبی، ایجاد بیماری‌های نورولوژیک مانند انسفالیت، مینینگیت و پلیو مالیت ایجاد کنند.

التهابات

 برخی از بیماری‌های نورولوژیک به علت التهابات در ناحیه‌های مختلف مغز و اعصابی رخ می‌دهند مانند اسکلروز چندگانه و بیماری‌های التهابی عصبی دیگر.

عادات زندگی ناسالم

 استفاده زیاد از مواد مخدر، مصرف زیاد الکل، سیگار کشیدن، کمبود ورزش، نداشتن رژیم غذایی به‌درستی و عدم مدیریت استرس می‌تواند عوامل موثر در ایجاد برخی بیماری‌های نورولوژیک باشند.

عوارض دارویی

 برخی داروها ممکن است عوارض جانبی نورولوژیک داشته باشند و بیماری‌هایی مانند نوروپاتی را ایجاد کنند.

آسیب‌های فیزیکی

 ضربه به سر، آسیب به نخاعی و دیگر آسیب‌های فیزیکی می‌توانند باعث بروز بیماری‌های نورولوژیک شوند.

عوامل محیطی

 بعضی عوامل محیطی مثل آلودگی هوا، مواد شیمیایی صنعتی و مواد سمی می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر روی سیستم عصبی اثر بگذارند.

در هر صورت، علل بیماری‌های نورولوژیک پیچیده و مختلف هستند و برای تشخیص دقیق و درمان موثر، مشاوره و معاینه تخصصی توسط پزشکان متخصص در این زمینه الزامی است.

انواع بیماری‌های نورولوژیکی: بیماری‌ مغز و اعصاب نورولوژی

بیماری‌های نورولوژیک یا بیماری‌های مغز و اعصاب می‌توانند از ناحیه‌های مختلف سیستم عصبی ناشی شوند و انواع مختلفی دارند. در زیر به برخی از انواع معروف بیماری‌های نورولوژیک اشاره شده است:

صرع: اختلالی نورولوژیک که با تشنج‌های متناوب ناگهانی و بی‌هوشی همراه است.

پارکینسون: بیماری عصبی مزمن که با لرزش، اختلال حرکتی و سختی عضلانی همراه است.

ام‌اس (اسکلروز چندگانه): بیماری التهابی اتوایمیون که با خسارت به میلین (لايه‌ی سفيدی که اطراف نورون‌ها و نخاعی‌ها وجود دارد) در سیستم عصبی مرکزی مشخص می‌شود.

سکته مغزی: ناحیه‌ای از مغز که به دلیل خون‌رسانی ناکافی آسیب می‌بیند و باعث علائم مختلفی مانند فلج، مشکل در گفتار و حافظه می‌شود.

میگرن: نوعی سردرد شدید و مزمن که با علائم دیگر همراه است، مانند تهوع، حساسیت به نور و صدا.

اختلال اضطراب و افسردگی: اختلالات روانی که ممکن است تأثیرات نورولوژیکی داشته باشند و بر عملکرد عصبی و رفتار تأثیر بگذارند.

صعودی عضلانی آمیوتروفیک (ALS) بیماری عصبی پیشرونده‌ای است که با تضعیف عضلات و اختلال در کنترل حرکات داوطلبانه و ناخودآگاه مشخص می‌شود.

بیماری هانتینگتون: بیماری ژنتیکی و ارثی که با اختلالات حرکتی و عصبی از جمله لرزش‌ها و عدم کنترل حرکات همراه است.

نوروپاتی: بیماری‌های عصبی که معمولاً با کاهش حس و درد در اندام‌ها همراه هستند.

این تنها چند نمونه از بیماری‌های نورولوژیک هستند و هنوز بسیاری دیگر نیز وجود دارند. هر یک از این بیماری‌ها نیاز به تشخیص دقیق و درمان مناسب دارند که توسط تخصصی‌های مغز و اعصاب ارائه می‌شود.

عواملی که احتمال ابتلا به اختلالات نورولوژیکی را افزایش می‌دهند

افزایش احتمال ابتلا به اختلالات نورولوژیکی می‌تواند به علت عوامل ژنتیکی، محیطی، عادات زندگی و عوامل دیگر باشد. در ادامه، برخی از عواملی که احتمال ابتلا به بیماری‌های نورولوژیکی را افزایش می‌دهند را ذکر می‌کنم:

عوامل ژنتیکی

 وجود تاریخچه خانوادگی بیماری‌های نورولوژیکی، مثل صرع، ام‌اس، بیماری هانتینگتون و برخی از بیماری‌های عضلانی میوتونیک، می‌تواند احتمال ابتلا به این بیماری‌ها را افزایش دهد.

عوامل عفونی و التهابی

 عفونت‌های ناشی از باکتری‌ها، ویروس‌ها یا سایر میکروب‌ها که به سیستم عصبی آسیب می‌زنند (مانند انسفالیت و مینینگیت) می‌توانند منجر به بیماری‌های نورولوژیک شوند.

محیط زیست

 برخی عوامل محیطی مانند تعرض به مواد سمی، آلودگی هوا، مواد شیمیایی صنعتی و تغییرات آب‌وهوایی می‌توانند بر سیستم عصبی تأثیر بگذارند و اختلالات نورولوژیکی ایجاد کنند.

عوامل رفتاری و عادات زندگی

 مصرف مواد مخدر و الکل، سیگار کشیدن، کم‌تحرکی، بی‌رژیمی و استرس ممکن است احتمال ابتلا به برخی بیماری‌های نورولوژیکی را افزایش دهند.

آسیب‌های فیزیکی

 ضربه به سر، آسیب به نخاعی و غیره می‌توانند عوامل مستقیمی برای بروز بیماری‌های نورولوژیک باشند.

سن

 برخی بیماری‌های نورولوژیک مانند بیماری پارکینسون و آلزایمر معمولاً با پیشرفت سنی مرتبط هستند و با تقدیر از افزایش سنی جامعه احتمال ابتلا به این بیماری‌ها افزایش می‌یابد.

عوامل ارثی

 برخی از بیماری‌های نورولوژیک، مثل بعضی از نوروپاتی‌ها و اختلالات عصبی و عضلانی، ممکن است از طریق ژنتیک و انتقال ژن‌های ناقص از نسل به نسل به افراد منتقل شوند.

احتمال ابتلا به هر یک از بیماری‌های نورولوژیک، به وابستگی به نوع بیماری و عوامل مذکور متفاوت است. برای پیشگیری یا کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های نورولوژیک، می‌توانید به نکات بهداشتی و سبک زندگی سالم توجه کنید و در صورت وجود هرگونه علائم یا نگرانی، به متخصصین مغز و اعصاب مراجعه کنید.

تشخیص بیماری مغز و اعصاب نورولوژی

تشخیص بیماری‌های مغز و اعصاب نورولوژی نیاز به تاریخچه بالینی دقیق، معاینه فیزیکی، تست‌های تشخیصی و تصویربرداری مغز و نخاعی دارد. پزشکان تخصصی نورولوژی برای تشخیص و درمان این بیماری‌ها مسئول هستند.

مراحل تشخیص بیماری‌های نورولوژیک عبارتند از:

تاریخچه بالینی: پزشک ابتدا باید تاریخچه پزشکی کامل و دقیق از بیمار (با همه جزئیات و علائم موجود) به دست آورد. اطلاعاتی مثل نوع علائم، زمان شروع آنها، فاکتورهای تحریک‌کننده یا تسریع‌کننده آنها، و تاریخچه خانوادگی از اهمیت ویژه برخوردارند.

معاینه فیزیکی: پزشک با معاینه بیمار، نقاط قوت و ضعف عصبی، حالت کوشاکنندگی، علائم مشخص کننده وضعیت عصبی و سایر علائم مرتبط با بیماری را بررسی می‌کند.

تست‌های تشخیصی: پزشک ممکن است تعدادی از تست‌های تشخیصی مانند آزمایش‌های خون و ادرار، اختلالات تعادل، تست‌های حسی و حرکتی، تست‌های حافظه و شناختی، و غیره انجام دهد.

تصویربرداری مغز و نخاعی: برخی از بیماری‌های مغز و اعصاب نیاز به تصاویر تشدید مانند اسکن MRI و CT دارند تا به پزشک کمک کند که نقاط قوت و ضعف عصبی و وضعیت مغز و نخاعی را بررسی کند.

آزمایش‌های الکتروفیزیولوژیکی: برخی از بیماری‌های نورولوژیک ممکن است نیاز به آزمایش‌های الکتروفیزیولوژیکی مانند الکتروانسفالوگرافی (EEG)، الکترومیووگرافی (EMG) و سایر آزمایش‌های مشابه داشته باشند.

پس از جمع‌آوری و بررسی این اطلاعات، پزشک می‌تواند تشخیص دقیقی از بیماری نورولوژیک بیمار بگذارد و به میزان و جنبه‌های مختلف بیماری را مورد ارزیابی و مدیریت قرار دهد. درمان‌های بیماری‌های نورولوژیک ممکن است شامل داروها، فیزیوتراپی، تغییرات در سبک زندگی و در صورت لزوم، جراحی باشد. برای درمان موثر، مهم است که به تخصصی‌های مغز و اعصاب مراجعه کنید.

درمان بیماری مغز و اعصاب نورولوژی

درمان بیماری‌های مغز و اعصاب نورولوژیکی به بسته به نوع بیماری، شدت آن، علل و علائم آن متفاوت است. برای هر بیماری نورولوژیک، ممکن است یک یا ترکیبی از روش‌های درمانی زیر توصیه شود:

داروها

 برخی از بیماری‌های نورولوژیک قابل کنترل و بهبود با استفاده از داروهای مخصوص هستند. داروها می‌توانند علائم بیماری‌ها را کاهش دهند، پیشرفت بیماری را کند کنند یا از آسیب بیشتر به نظر برخی بازداری کنند. مثال‌هایی از داروها شامل ضدتشنج‌ها برای صرع، داروهای ضدپارکینسونی برای بیماری پارکینسون و داروهای ضدالتهابی برای برخی بیماری‌های التهابی عصبی مانند ام‌اس می‌باشند.

فیزیوتراپی و تمرینات

 فیزیوتراپی و تمرینات مختلف می‌توانند به بهبود عملکرد حرکتی و عصبی، افزایش تعادل و کاهش علائم بعضی بیماری‌ها کمک کنند. این تمرینات می‌توانند توسط توانبخشی‌ها و متخصصان ورزشی نظارت شوند.

روش‌های روان‌درمانی

 برخی از بیماری‌های نورولوژیک ممکن است علائم روانی داشته باشند، که می‌توان با روش‌های روان‌درمانی نظیر مشاوره یا تراپی روانشناختی، مدیریت استرس و مشکلات روانی مرتبط را کاهش داد.

جراحی

 برخی از بیماری‌های نورولوژیک در صورت پیشرفت شدید و عدم کنترل به وسیله داروها و درمان‌های دیگر، نیاز به جراحی دارند. جراحی می‌تواند به عنوان یک راهکار درمانی برای برخی اختلالات مغز و اعصاب موثر باشد، مثلاً برای برخی تومورهای مغزی یا جراحی برای کاهش علائم بعضی بیماری‌های حرکتی مانند بیماری پارکینسون.

مدیریت علائم

 برخی بیماری‌های نورولوژیک، از جمله بیماری‌های مزمن و پیشرونده، درمان کامل ندارند. در این موارد، مدیریت علائم و کنترل آن‌ها می‌تواند کمک کننده باشد. این شامل کنترل درد، مدیریت تغذیه، پشتیبانی روانی و اجتماعی و مراقبت‌های نگهدارنده است.

مهم است که برای درمان بیماری‌های نورولوژیک، به پزشک متخصص نورولوژی مراجعه کنید. تشخیص و درمان موثر این بیماری‌ها نیازمند تخصص و تجربه‌ی پزشکان متخصص در این حوزه است.

متخصص بیماریهای مغز و اعصاب (نورولوژی) کیست

متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب یا نورولوژیست (Neurologist) نامیده می‌شود. این پزشکان متخصص در تشخیص و درمان بیماری‌ها و اختلالات مختلف سیستم عصبی، از جمله مغز، نخاعی، عصب‌های حسی و حرکتی هستند.

نورولوژیست‌ها به علت پیچیدگی و گستردگی سیستم عصبی، باید با توجه به نوع بیماری و علائم مراجعه‌کننده، بررسی‌های معاینه فیزیکی و تصویربرداری، تشخیص دقیق بیماری را انجام دهند و درمان مناسب را تجویز کنند. همچنین، این پزشکان ممکن است در مراقبت‌های پس از درمان، توصیه‌های رفتاری و بهبود کیفیت زندگی بیماران نقش داشته باشند.

اگر با علائم یا مشکلات مرتبط با سیستم عصبی مواجه هستید، بهتر است با نورولوژیست مراجعه کنید تا ارزیابی و درمان مناسب را برای شما تعیین کند.

فوق تخصص بیماری های مغز و اعصاب نورولوژی

فوق‌تخصص بیماری‌ های مغز و اعصاب نورولوژی یک پزشک تخصصی است که پس از پایان دوره تخصص نورولوژی، تصمیم به تخصص بیشتر در زمینه‌های خاص تری از نورولوژی گرفته‌ است. این فوق‌تخصصان معمولاً مسائل پیچیده‌تر و تخصصی‌تر مرتبط با بیماری‌های مغز و اعصاب را مدیریت می‌کنند و دارای تجربه و دانش عمیق‌تر در زمینه‌های مختلف نورولوژی هستند.

به عنوان مثال، فوق‌تخصص بیماری‌های مغز و اعصاب نورولوژی می‌تواند در زمینه‌های زیر فعالیت کند:

فوق‌تخصص بیماری‌های عصبی دوران کودکی (Pediatric Neurology) متخصص در تشخیص و درمان بیماری‌های نورولوژیکی کودکان و نوجوانان.

فوق‌تخصص بیماری‌های حرکتی (Movement Disorders) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های حرکتی مانند بیماری پارکینسون و دیستونی.

فوق‌تخصص بیماری‌های عضلانی (Neuromuscular Disorders) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی عضلانی.

فوق‌تخصص بیماری‌های عصب‌شناختی (Neurocognitive Disorders) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های عصب‌شناختی مانند آلزایمر و بیماری هانتینگتون.

فوق‌تخصص بیماری‌های اندروکرینی (Neuroendocrinology) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های عصبی مرتبط با سیستم اندوکرینی.

این فوق‌تخصصان علاوه بر تشخیص و درمان بیماران، ممکن است در تحقیقات و مطالعات علمی در زمینه‌های مختلف نورولوژی نیز فعالیت داشته باشند.

بیماری های نورولوژی (مغز و اعصاب)

بیماری‌های نورولوژی یا بیماری‌های مغز و اعصاب عبارتند از گروهی از اختلالات و بیماری‌هایی که سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این بیماری‌ها می‌توانند از ناحیه‌های مختلف سیستم عصبی ناشی شوند و موجب تغییرات در عملکرد مغز، نخاعی و سایر عصب‌ها می‌شوند. به طور کلی، بیماری‌های نورولوژیک را می‌توان به دو دسته بزرگ تقسیم کرد: بیماری‌های مغزی و بیماری‌های عصبی.

برخی از بیماری‌های نورولوژیک معروف به شرح زیر هستند:

صرع: اختلال نورولوژیک که با تشنج‌های متناوب ناگهانی و بی‌هوشی همراه است.

پارکینسون: بیماری عصبی مزمن که با لرزش، اختلال حرکتی و سختی عضلانی همراه است.

ام‌اس (اسکلروز چندگانه): بیماری التهابی اتوایمیون که با خسارت به میلین (لايه‌ی سفيدی که اطراف نورون‌ها و نخاعی‌ها وجود دارد) در سیستم عصبی مرکزی مشخص می‌شود.

سکته مغزی: ناحیه‌ای از مغز که به دلیل خون‌رسانی ناکافی آسیب می‌بیند و باعث علائم مختلفی مانند فلج، مشکل در گفتار و حافظه می‌شود.

میگرن: نوعی سردرد شدید و مزمن که با علائم دیگر همراه است، مانند تهوع، حساسیت به نور و صدا.

اختلال اضطراب و افسردگی: اختلالات روانی که ممکن است تأثیرات نورولوژیکی داشته باشند و بر عملکرد عصبی و رفتار تأثیر بگذارند.

صعودی عضلانی آمیوتروفیک (ALS) بیماری عصبی پیشرونده‌ای است که با تضعیف عضلات و اختلال در کنترل حرکات داوطلبانه و ناخودآگاه مشخص می‌شود.

بیماری هانتینگتون: بیماری ژنتیکی و ارثی که با اختلالات حرکتی و عصبی از جمله لرزش‌ها و عدم کنترل حرکات همراه است.

نوروپاتی: بیماری‌های عصبی که معمولاً با کاهش حس و درد در اندام‌ها همراه هستند.

این تنها چند نمونه از بیماری‌های نورولوژیک هستند و هنوز بسیاری دیگر نیز وجود دارند. هر یک از این بیماری‌ها نیاز به تشخیص دقیق و درمان مناسب دارند که توسط تخصصی‌های مغز و اعصاب ارائه می‌شود.

پروفسور مغز و اعصاب در تهران

اطلاعات پروفسور مغز و اعصاب در تهران، اطلاعات پزشکان و تخصص‌های آن‌ها ممکن است در طول زمان تغییر کند. برای یافتن متخصصین مغز و اعصاب در تهران، می‌توانید از راه‌های زیر استفاده کنید:

مراجعه به سایت‌ها و مراکز آنلاین: بسیاری از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی لیست پزشکان و تخصص‌های آن‌ها را در سایت‌ها خود منتشر می‌کنند. با جستجوی پزشک مغز و اعصاب تهران می‌توانید نتایج مرتبط را ببینید.

سامانه‌های آنلاین رزرو نوبت: برخی از وب‌ سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها، امکان رزرو نوبت و مشاهده اطلاعات پزشکان را فراهم می‌کنند.

مشاوره با پزشکان و دوستان: می‌توانید از تجربیات دوستان و افراد آشنا استفاده کنید و در مورد پزشکان معتبر و تخصصی در تهران از آن‌ها بپرسید.

مراجعه به انجمن‌ها و سازمان‌های مربوطه: انجمن‌ها و سازمان‌های مربوط به حوزه مغز و اعصاب ممکن است اطلاعاتی درباره پزشکان معتبر را ارائه دهند.

هنگام انتخاب پزشک، اطمینان حاصل کنید که او دارای مدرک‌ها و تخصص‌های مورد نیاز است و توصیه‌های بیماران پیشین در مورد او مثبت است. همچنین، قبل از مراجعه، می‌توانید از آخرین اطلاعات مربوط به تخصص و تجربه پزشکان استفاده کنید.

نورولوژیست کیست

نورولوژیست یا متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب، پزشکی است که به تشخیص و درمان بیماری‌ها و اختلالات مرتبط با سیستم عصبی می‌پردازد. این پزشکان بر روی تشخیص بیماری‌های مغز و اعصاب، مانند صرع، میگرن، بیماری‌های التهابی مغز و اختلالات حرکتی، کار می‌کنند و بر اساس نوع و شدت بیماری، درمان‌های مناسب اعمال می‌کنند.

نورولوژیست‌ها پس از گذراندن دوره پزشکی، تعدادی از سال‌ها را به تخصص نورولوژی اختصاص می‌دهند و پس از آن، می‌توانند در مسیر فوق‌تخصصی همچون بیماری‌های حرکتی، بیماری‌های عصب‌شناختی، بیماری‌های عضلانی و… پیش بروند تا دانش و تخصص خود را بر روی بیماری‌های خاص‌تر و پیچیده‌تر گسترش دهند.

اگر نیاز به مشاوره و درمان در زمینه مغز و اعصاب دارید، می‌توانید به نورولوژیست مراجعه کنید و از تخصص و تجربه او برای تشخیص و درمان بیماری‌های مرتبط با سیستم عصبی بهره ببرید.

بهترین نورولوژیست تهران

بهترین روش برای پیدا کردن نورولوژیست مناسب برای خودتان، مشاوره با دوستان، خانواده یا همکارانتان است که تجربه‌های خود را در مورد پزشکان معتبر و موثق در تهران به شما بگویند. همچنین، می‌توانید از سامانه‌های آنلاین رزرو نوبت، سایت‌های مرتبط با حوزه سلامت و انجمن‌ها و سازمان‌های مرتبط با حوزه نورولوژی استفاده کنید تا اطلاعات بیشتری در مورد پزشکان مختلف در تهران کسب کنید.

در هنگام انتخاب نورولوژیست، مطمئن شوید که او دارای مدرک‌ها و تخصص‌های لازم است و تجربه مثبت بیماران پیشین او نیز مورد تأیید است. همچنین، نیازمندی‌ها و اولویت‌های شما نیز باید در انتخاب پزشک مد نظر قرار گیرند.

دکتر مغز و اعصاب تهران

برای پیدا کردن دکتر مغز و اعصاب مناسب در تهران، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

مشاوره با اطرافیان

 از تجربیات و نظرات افراد آشنا که از خدمات پزشکان مغز و اعصاب در تهران استفاده کرده‌اند، استفاده کنید.

سایت‌ها و اپلیکیشن‌های رزرو نوبت

 برخی از وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها امکان رزرو نوبت با پزشکان مغز و اعصاب را فراهم می‌کنند و شما می‌توانید نظرات بیماران را در مورد هر پزشک مطالعه کنید.

مراجعه به بیمارستان‌ها و مراکز مرتبط

 بسیاری از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، لیست پزشکان و تخصص‌های آن‌ها را در سایت‌ها یا کاتالوگ‌های خود منتشر می‌کنند.

مراجعه به انجمن‌ها و سازمان‌های مربوطه

 انجمن‌ها و سازمان‌های حوزه مغز و اعصاب ممکن است اطلاعاتی درباره پزشکان معتبر را ارائه دهند.

قبل از انتخاب دکتر مغز و اعصاب، مطمئن شوید که او دارای مدرک‌ها و تخصص‌های مورد نیاز است و تجربه‌های بیماران پیشین در مورد او مثبت است. همچنین، نیازمندی‌ها و اولویت‌های شما نیز باید در انتخاب پزشک مد نظر قرار گیرند.

فوق تخصص مغز و اعصاب

فوق‌تخصص مغز و اعصاب یک مرحله تخصصی بالاتر از تخصص مغز و اعصاب است که پزشکان پس از اتمام دوره تخصص مغز و اعصاب می‌توانند به آن بپردازند. این فوق‌تخصصی‌ها تخصص‌های خاص‌تری از مغز و اعصاب را دنبال می‌کنند و دانش و تجربه‌ی عمیق‌تری در زمینه‌های مختلف نورولوژی را دارند.

به عنوان مثال، بعد از تخصص مغز و اعصاب، پزشک می‌تواند در یکی از زمینه‌های فوق‌تخصصی زیر تخصص داشته باشد:

فوق‌تخصص بیماری‌های حرکتی (Movement Disorders) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های حرکتی مانند بیماری پارکینسون و دیستونی.

فوق‌تخصص بیماری‌های عصب‌شناختی (Neurocognitive Disorders) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های عصب‌شناختی مانند آلزایمر و بیماری هانتینگتون.

فوق‌تخصص بیماری‌های عضلانی (Neuromuscular Disorders) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های عضلانی مانند دیستروفی عضلانی.

فوق‌تخصص بیماری‌های عصبی دوران کودکی (Pediatric Neurology) متخصص در تشخیص و درمان بیماری‌های نورولوژیکی کودکان و نوجوانان.

فوق‌تخصص بیماری‌های اندروکرینی (Neuroendocrinology) متخصص در تشخیص و مدیریت بیماری‌های عصبی مرتبط با سیستم اندوکرینی.

فوق‌تخصص مغز و اعصاب‌ها علاوه بر تشخیص و درمان بیماران، ممکن است در تحقیقات و مطالعات علمی در زمینه‌های مختلف نورولوژی نیز فعالیت داشته باشند. این تخصصی‌ها دارای تجربه و دانش عمیق‌تری در زمینه‌های خاص‌تر نورولوژی هستند.

بیماری های عصبی

بیماری‌های عصبی، اختلالات و بیماری‌هایی هستند که سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این بیماری‌ها می‌توانند به صورت التهابی، عضلانی، اختلال حرکتی، عصب‌شناختی، عضلانی و غیره باشند. به طور کلی، بیماری‌های عصبی را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:

بیماری‌های مغزی (Cerebral Disorders) این بیماری‌ها مرتبط با مغز و نخاعی هستند و ممکن است علائم و نشانه‌های مختلفی ایجاد کنند. برخی از بیماری‌های مغزی عبارت‌اند از:

صرع (Epilepsy) بیماریی است که با تشنج‌های متناوب و بی‌هوشی همراه است.

میگرن (Migraine) نوعی سردرد شدید و مزمن که با علائم دیگر همراه است، مانند تهوع و حساسیت به نور و صدا.

سکته مغزی (Stroke) خون‌رسانی ناکافی به ناحیه‌ای از مغز که باعث علائم مختلفی مانند فلج و مشکل در گفتار می‌شود.

بیماری پارکینسون (Parkinson’s Disease) بیماری مزمن عصبی که با اختلال حرکتی و لرزش‌ها همراه است.

بیماری‌های عصب‌شناختی (Neurocognitive Disorders) این بیماری‌ها مرتبط با تغییرات در عملکرد شناختی مغز هستند و می‌توانند حافظه، تمرکز، یادگیری و قضاوت را تحت تأثیر قرار دهند. برخی از بیماری‌های عصب‌شناختی عبارت‌اند از:

آلزایمر (Alzheimer’s Disease) بیماری مزمن عصبی که با تضعیف حافظه و تغییرات شناختی همراه است.

بیماری هانتینگتون (Huntington’s Disease) بیماری ژنتیکی و ارثی که با اختلالات حرکتی و عصبی از جمله لرزش‌ها همراه است.

بیماری لوی (Lewy Body Dementia) نوعی بیماری عصبی که علائم مشابه آلزایمر و بیماری پارکینسون دارد.

همچنین، بیماری‌های عصبی شامل اختلالات حرکتی مانند بیماری پارکینسون، ام‌اس، دیستونی، صعودی عضلانی آمیوتروفیک (ALS) و بیماری‌های اندروکرینی مرتبط با سیستم عصبی نیز هستند. این لیست تنها چند نمونه از بیماری‌های عصبی است و هنوز بسیاری دیگر نیز وجود دارند که ممکن است به اختصار توضیح داده نشده باشند. هر یک از این بیماری‌ها نیاز به تشخیص دقیق و درمان مناسب دارند که توسط نورولوژیست‌ها ارائه می‌شود.